«Κενό εκατομμυρίων λέξεων» αντιμετωπίζουν τα παιδιά που δεν τους διαβάζουν βιβλία οι γονείς στο σπίτι

 

Άλλη μια έρευνα που αναδεικνύει τη σπουδαιότητα της φιλαναγνωσίας κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας

Τα μικρά παιδιά των οποίων οι γονείς τους διαβάζουν πέντε βιβλία την ημέρα μπαίνουν στο νηπιαγωγείο έχοντας ακούσει περίπου 1,4 εκατομμύρια περισσότερες λέξεις από τα παιδιά που δεν τους διάβασαν ποτέ, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Αυτό το «κενό εκατομμυρίων λέξεων» θα μπορούσε να είναι ένα κλειδί για την εξήγηση των διαφορών στο λεξιλόγιο και στην ανάπτυξη της ανάγνωσης, είπε η Τζέσικα Λόγκαν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια εκπαιδευτικών σπουδών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.

Ακόμη και τα παιδιά που διαβάζουν μόνο ένα βιβλίο την ημέρα θα ακούν περίπου 290.000 περισσότερες λέξεις μέχρι την ηλικία των 5 ετών από εκείνα που δεν διαβάζουν τακτικά βιβλία με έναν γονέα ή τον φροντιστή.

«Τα παιδιά που ακούν περισσότερες λέξεις λεξιλογίου θα είναι καλύτερα προετοιμασμένα να δουν αυτές τις λέξεις τυπωμένες όταν μπουν στο σχολείο», δήλωσε η Logan, μέλος του Κέντρου Crane της Πολιτείας του Οχάιο για Έρευνα και Πολιτική για την Πρώιμη Παιδική ηλικία.

«Είναι πιθανό να αποκτήσουν τις δεξιότητες ανάγνωσης πιο γρήγορα και εύκολα».

Η μελέτη εμφανίζεται διαδικτυακά στο Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics και έχει δημοσιευτεί σε μελλοντική έντυπη έκδοση.

Η Logan είπε ότι η ιδέα για αυτήν την έρευνα προήλθε από μια από τις προηγούμενες μελέτες της, η οποία διαπίστωσε ότι περίπου ένα τέταρτο των παιδιών σε ένα εθνικό δείγμα δεν τα διάβαζαν ποτέ ενώ ένα άλλο τέταρτο πολύ σπάνια (μία ή δύο φορές την εβδομάδα).

«Το γεγονός ότι είχαμε τόσους πολλούς γονείς που είπαν ότι ποτέ ή σπάνια διαβάζουν στα παιδιά τους ήταν αρκετά σοκαριστικό για εμάς. Θέλαμε να καταλάβουμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα παιδιά τους», δήλωσε η Logan.

Οι ερευνητές συνεργάστηκαν με τη Μητροπολιτική Βιβλιοθήκη Columbus, η οποία προσδιόρισε τα 100 βιβλία με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία τόσο για εικονοβιβλία (στόχο βρέφη και νήπια) όσο και για εικονογραφημένα βιβλία με ιστορίες (στόχευση παιδιών προσχολικής ηλικίας).

Η Logan και οι συνεργάτες της επέλεξαν τυχαία 30 βιβλία και από τις δύο λίστες και μέτρησαν πόσες λέξεις υπήρχαν σε κάθε βιβλίο. Διαπίστωσαν ότι τα βιβλία της πρώτης κατηγορίας περιείχαν κατά μέσο όρο 140 λέξεις, ενώ τα βιβλία με ιστορίες περιείχαν κατά μέσο όρο 228 λέξεις.

Με αυτές τις πληροφορίες, οι ερευνητές υπολόγισαν πόσες λέξεις θα άκουγε ένα παιδί από τη γέννησή του έως τα 5α γενέθλιά του σε διαφορετικά επίπεδα ανάγνωσης. Υπέθεσαν ότι τα παιδιά θα διαβάζουν εικονοβιβλία μέχρι τα 3α γενέθλιά τους και εικονογραφημένα βιβλία ιστοριών τα επόμενα δύο χρόνια και ότι κάθε συνεδρία ανάγνωσης (εκτός από μία κατηγορία) θα περιλαμβάνει ένα βιβλίο.

Υπέθεσαν επίσης ότι οι γονείς που ανέφεραν ότι δεν διάβασαν ποτέ στα παιδιά τους στην πραγματικότητα διάβαζαν ένα βιβλίο στα παιδιά τους κάθε δεύτερο μήνα.

Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς, ορίστε πόσες λέξεις θα είχαν ακούσει τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 5 ετών: Ποτέ: 4.662 λέξεις. 1-2 φορές την εβδομάδα: 63.570 λέξεις. 3-5 φορές την εβδομάδα: 169.520 λέξεις. Καθημερινά: 296.660 λέξεις; και πέντε βιβλία την ημέρα: 1.483.300 λέξεις.

«Το χάσμα των λέξεων άνω του 1 εκατομμυρίου λέξεων μεταξύ των παιδιών που έχουν μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε αλφαβητισμό και εκείνων που δεν τους διάβασαν ποτέ είναι εντυπωσιακό», τόνισε η Λόγκαν.

Το χάσμα λεξιλογίου που εξετάστηκε σε αυτήν την έρευνα δεν είναι ο μόνος τύπος που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα παιδιά.

Μια αμφιλεγόμενη μελέτη του 1992 υποδηλώνει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες φτώχειας ακούν περίπου 30 εκατομμύρια λιγότερες λέξεις στη συνομιλία μέχρι την ηλικία των 3 ετών από εκείνα που προέρχονται από πιο προνομιούχα υπόβαθρα. Άλλες μελέτες έκτοτε δείχνουν ότι αυτό το χάσμα των 30 εκατομμυρίων λέξεων μπορεί να είναι πολύ μικρότερο ή ακόμα και ανύπαρκτο, είπε η Logan.

Το κενό των λέξεων λεξιλογίου σε αυτή τη μελέτη είναι διαφορετικό από το κενό των λέξεων συνομιλίας και μπορεί να έχει διαφορετικές επιπτώσεις για τα παιδιά, είπε.

«Δεν πρόκειται για καθημερινή επικοινωνία. Οι λέξεις που ακούνε τα παιδιά στα βιβλία θα είναι πολύ πιο σύνθετες, δύσκολες λέξεις από ό,τι ακούνε απλώς όταν μιλάνε στους γονείς τους και σε άλλους στο σπίτι», είπε.

Για παράδειγμα, ένα παιδικό βιβλίο μπορεί να αφορά τους πιγκουίνους στην Ανταρκτική – εισάγοντας λέξεις και έννοιες που είναι απίθανο να προκύψουν στην καθημερινή συζήτηση.

«Οι λέξεις που ακούνε τα παιδιά από τα βιβλία μπορεί να έχουν ιδιαίτερη σημασία στην εκμάθηση της ανάγνωσης», είπε.

Η Λόγκαν είπε ότι το χάσμα εκατομμυρίων λέξεων που βρέθηκε σε αυτή τη μελέτη είναι πιθανό να είναι συντηρητικό. Οι γονείς συχνά μιλούν για το βιβλίο που διαβάζουν με τα παιδιά τους ή προσθέτουν στοιχεία αν έχουν διαβάσει την ιστορία πολλές φορές.

Αυτή η «εξωκειμενική» ομιλία θα ενισχύσει νέες λέξεις λεξιλογίου που ακούνε τα παιδιά και μπορεί να εισαγάγει ακόμα περισσότερες λέξεις.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάγνωσης για τα παιδιά.

«Η έκθεση στο λεξιλόγιο είναι καλή για όλα τα παιδιά. Οι γονείς μπορούν να έχουν πρόσβαση σε βιβλία που είναι κατάλληλα για τα παιδιά τους στην τοπική βιβλιοθήκη», είπε η Logan.

Οι συν-συγγραφείς του Logan στη μελέτη ήταν η Laura Justice, καθηγήτρια εκπαιδευτικών σπουδών και διευθύντρια του Crane Center στην Πολιτεία του Οχάιο. Leydi Johana Chaparro-Moreno, μεταπτυχιακός φοιτητής σε εκπαιδευτικές σπουδές στην Πολιτεία του Οχάιο. και Melike Yumus του Πανεπιστημίου Başkent στην Τουρκία.

Πηγή