Η Δημοκρατία σε Προσφορά: Μοιράζει Ασυλίες με το κιλό ο Τραμπ
Γράφει ο Στέφανος Σουφλερός
Από τις 20 Ιανουαρίου έχουμε νέο πρόεδρο στην Αμερική. Ο Donald Trump ορκίστηκε ως ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, υποσχόμενος ριζικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, όπως το μεταναστευτικό, την οικονομία, τον ΠΟΥ, την ενέργεια, αλλά και την ατζέντα που αναφέρεται σε περισσότερα από τα δύο φύλα, άρρεν και θήλυ.
Και πραγματικά, από την πρώτη στιγμή υπόγραψε προεδρικά διατάγματα για πάρα πολλά θέματα που χρήζουν αλλαγής στην διακυβέρνηση των ΗΠΑ.
Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι άρχισε να δίνει ασυλίες, ξεκινώντας από τον εαυτό του και έφτασε να δίνει χάρη στους ανθρώπους που το 2021 είχαν εισβάλει στο Καπιτώλιο, στους οποίους είχαν αποδοθεί κατηγορίες για παράνομες συμπεριφορές και πρακτικές .
Με λίγα λόγια, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, που είναι ο πρώτος πολίτης, μοιράζει ασυλίες αριστερά και δεξιά, δίνοντας αυτόματα το δείγμα σε όλο τον πλανήτη ( γιατί μιλάμε για την Αμερική) ότι είναι υπεράνω του νόμου, ότι μπορεί να επιβάλλει στον νόμο να μην αγγίξει ούτε αυτόν, αλλά ούτε και τους δικούς του. Είναι τραγικό, ο έχων την πρωτοκαθεδρία να μην έχει σεβασμό στο ίδιο το σύνταγμα που τον ανέδειξε σε Πρόεδρο και να εξαιρεί τον εαυτό του από αυτό. Αυτό είναι πολιτειακή κατάπτωση και ντροπή της ίδιας της ουσίας της Δημοκρατίας.
Βέβαια, δεν μας κάνει καμία εντύπωση, γιατί το κάνουν κι άλλοι πρόεδροι, όπως ο προκάτοχος του, που έδωσε χάρη στον γιο του και τον απάλλαξε από μια σειρά καταδίκες που είχε για φοροδιαφυγή αρκετών εκατομμυρίων, αλλά και για οπλοκατοχή.
Είναι οι ίδιοι πρόεδροι που μιλάνε για ισονομία, ισοπολιτεία, ισοκρατία και δικαιοσύνη, αρχές οι οποίες ανέδειξαν και εφάρμοσαν οι πρόγονοί μας κι έδωσαν το δείγμα για το πως πρέπει να λειτουργεί μια πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της. Όλα αυτά δημιουργούν μια αληθινή πολιτεία που σέβεται τους πολίτες, αλλά και ο πολίτης, εφόσον χαίρει εκτίμησης και σεβασμού της πολιτείας του, τα ανταποδίδει πολλαπλάσια στην πολιτεία του.
Η δέσμευση λοιπόν όλων -πολιτείας και πολιτών- σε αυτές τις αρχές, δεν αφήνει περιθώρια για ασυλίες και χάρες σε ημέτερους, συγγενείς και αυλικούς.
Φυσικά, το ίδιο συμβαίνει και στην δική μας χώρα και το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά! Πέρα από την πολυνομία που έχουμε, ασυλία ή ακαταδίωκτο δεν έχει μόνο ο Πρόεδρος, αλλά και ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές, παλαιότερα οι νομικοί σύμβουλοι του κράτους, οι τραπεζίτες και τελευταία οι γιατροί και πολλοί άλλοι.
Δεν πρέπει να σταματήσει όλος αυτός ο πλανητικός παραλογισμός; Όλοι οι πολίτες ανεξάρτητα σε ποια θεσμική θέση βρίσκονται δεν είναι ίσοι απέναντι στον νόμο; Γιατί λοιπόν αυτή η διαφορετική μεταχείριση; Ο απλός πολίτης είναι ενός κατώτερου θεού σε σχέση με αυτόν τον πολίτη που η πολιτεία του παρέχει ασυλία; ΓΙΑΤΙ;
Ποιος θα σηκώσει το ανάστημα του απέναντι σε αυτό το θέατρο του παραλόγου; Η κάθε κυβέρνηση (σε όλα τα κράτη) που φωνάζει για τα αυτονόητα όταν είναι αντιπολίτευση, είναι η ίδια, που όταν αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας, συνεχίζει το κατάπτυστο έργο της προηγούμενης, η οποία με την σειρά της, όταν γίνεται αντιπολίτευση, κατηγορεί τα νομοσχέδια που η ίδια ψήφισε, όταν ήταν κυβέρνηση.
Εάν μια πολιτεία δεν διαθέτει έναν αξιακό κώδικα λειτουργίας- δηλαδή έναν σταθερό άξονα στον οποίο όλοι ανεξαιρέτως έχουμε συμφωνήσει να ακολουθούμε – με ισονομία, ισοκρατία και ισοπολιτεία είναι δυνατόν να είναι δίκαιη και δημοκρατική;
Σίγουρα όχι! Το έχουμε όλοι διαπιστώσει αυτό …. Επομένως χρειάζεται αυτός ο αξιακός χάρτης που αποτυπώνει το δίκαιο και φυσικά την αληθινή δικαιοσύνη (ελεύθερη και αναπόσπαστη από την κεντρική εξουσία) που διασφαλίζει το δίκαιο και το διανέμει ίσα προς όλους τους πολίτες.
Αυτή την πολιτεία χρειάζεται να αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε, με Ισοκρατία και Ισονομία, ώστε κανένας να μην μπορεί να σφετερίζεται το δίκαιο με ασυλίες και χάρες και ο νόμος να ισχύει για όλους και όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια