Πολιτική Επιβράβευση Ανομίας..
..με την πρόταση Τασούλα για Πτδ;
Γράφει η Ελένη Νιάρχου
Πριν λίγες μέρες διεξήχθη η πρώτη ψηφοφορία στην Βουλή για την εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς αποτέλεσμα, αφού κανένας από τους υποψήφιους δεν έπιασε την απαιτούμενη πλειοψηφία των 200 ψήφων. Ωστόσο, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας αναδείχθηκε πρώτος με 160 ψήφους, με αρκετή διαφορά από την δεύτερη υποψήφια κα Κατσέλη Λουκά, με 40 ψήφους, κάτι που μας προδιαθέτει για την τελική εκλογή.
Ο κος Τασούλας ήταν προτεινόμενος από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, διότι, όπως ο ίδιος δήλωσε, τυγχάνει ευρείας αποδοχής αλλά και, κατά την θητεία του, διηύθυνε με άψογο τρόπο τις εργασίες της Βουλής. Από την πρώτη στιγμή αυτής της ανακοίνωσης από τον πρωθυπουργό, υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις από συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, αφού ο πρώην πρόεδρος της Βουλής είχε στα χέρια του δικογραφίες που καθυστέρησαν να φτάσουν στα χέρια της της Εξεταστικής Επιτροπής, αλλά και μηνύσεις, που αφορούν το υπουργείο μεταφορών, που ποτέ δεν τα προώθησε στην Βουλή ως όφειλε να κάνει από την θεσμική του θέση.
Προφανώς αυτό εννοούσε ο κος Μητσοτάκης όταν αναφερόταν στον άψογο τρόπο του κου Τασούλα σχετικά με τις εργασίες της Βουλής, αφού για την κυβέρνηση μας ο “άψογος τρόπος” είναι συνώνυμο της συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη. Και καθώς η εκλογική διαδικασία για τον νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας προχωράει, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είμαστε μακριά από μία πιθανή κάλυψη αυτής της τόσο σημαντικής θέσης, από ένα άτομο με τόσο επιβαρυμένο πολιτικό παρελθόν.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την κυβέρνηση αυτή να επιβραβεύει θεσμικά της όργανα για συγκάλυψη σκανδάλων και εγκλημάτων, δίνοντας τους όλο και μεγαλύτερες θεσμικά θέσεις, σε ισχύ αλλά και χρήματα. Με αυτόν τον τρόπο, φεύγει παντού το μήνυμα, αλλά κυρίως σε όποιον είναι “συνεργάσιμος” σε τέτοιες υποθέσεις, ότι η κυβέρνηση θα σταθεί δίπλα του για να τον στηρίξει και, τελικά, να τον επιβραβεύσει.
Το ίδιο ακριβώς έκανε μέσω του ανασχηματισμού που συνέβη μετά τις τελευταίες Ευρωεκλογές, κατά τον οποίο έδωσε υψηλές θέσεις σε βουλευτές που συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη. Μάλιστα ο κος Γεωργιάδης, τότε, είχε δηλώσει δημόσια, πως αυτά τα άτομα χρήζουν επιβράβευσης, αφού κατάφεραν να σηκώσουν το βάρος της εξεταστικής επιτροπής.
Το ίδιο συνέβει και με την νυν πρόεδρο Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαρoπούλου, επίσης πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με επίσης επιβαρυμένο πολιτικό παρελθόν όπως του κου Τασούλα. Η δράση της στο ρόλο ανώτατου δικαστικού λειτουργού, έδειξε καθαρά ότι μπορούσε να είναι η “έμπιστη” της κυβέρνησης αφού με τις εισηγήσεις και τις αποφάσεις της τάχθηκε υπέρ πολλών αντισυνταγματικών νόμων αλλά και αλλοιώσεων δασικών περιοχών που είχαν κριθεί αναδασωτέες ώστε να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα.
Τελικά ζούμε στην χώρα που όσο περισσότερο συνεργός είσαι στην απόκρυψη της αλήθειας, στην παραποίηση στοιχείων και στην αθώωση ενόχων, τόσο μεγαλύτερο αξίωμα θα λάβεις μαζί με όλα τα οφέλη που συνοδεύουν το αξίωμα αυτό. Αλλά η έλλειψη της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης μόνο σε άδικο μπορούν να μας οδηγήσουν, κλονίζοντας την ευημερία και την ασφάλεια των πολιτών μιας χώρας. Ειδικά όταν πρόκειται αυτός ο τεράστιος θεσμός του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος, βάση του άρθρου 30 του συντάγματος, είναι ο ρυθμιστής του Πολιτεύματος, δηλαδή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, να δοθεί σε άτομα εμπλεκόμενα σε σκάνδαλα.
Πώς, λοιπόν γίνεται να διασφαλιστεί η δημοκρατία, μέσα από αυτή τη θέση, την οποία κατέχουν κάποιοι που έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν τα “στραβά μάτια” για να επωφεληθούν σε προσωπικό επίπεδο; Φυσικά και δεν γίνεται.
Οι θεσμοί αυτού του τόπου οφείλουν να σέβονται την θέση που κατέχουν, καθώς και τους πολίτες της χώρας, αφού βρίσκονται εκεί για να τους υπηρετούν. Ειδικά τα δύο αυτά πρόσωπα όπως η κα Σακελλαρόπουλου και ο κος Τασούλας που προέρχονται από τον νομικό χώρο, θα έπρεπε να γνωρίζουν πολύ καλά το πώς πρέπει να λειτουργεί το νομοθετικό πλαίσιο σε μία πολιτεία ώστε να παρέχει πλήρη διαφάνεια για να μπορέσει να λειτουργήσει το δικαστικό σώμα, και να έχουμε απόδοση δικαίου.
Η εκάστοτε κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική σε σχέση με το ποιον διορίζει και σε ποια θέση, έχοντας πάντα ως αρχή την διανεμητική δικαιοσύνη, δηλαδή να διανέμει ορθά τα αξιώματα και τα δικαιώματα της έννομης τάξης, διασφαλίζοντας την ορθή διαχείριση του δικαίου κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Και όχι να ενισχύει την διαφθορά στους θεσμούς αυτής της χώρας δίνοντας επιβράβευση σε όσους ενισχύουν την διαφθορά. Γιατί έχοντας τα κατάλληλα πρόσωπα στις κατάλληλες θέσεις μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που είναι η διορθωτική δικαιοσύνη, αυτή δηλαδή που θα λειτουργεί συνεχώς για την διασφάλιση του δικαίου της πολιτείας.
Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, διορθωτική δικαιοσύνη είναι ο τρόπος λειτουργίας της έννομης τάξης με σκοπό την πάταξη οποιασδήποτε αδικίας βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά και την εξάλειψη κάθε αδικίας είτε με διόρθωση είτε με τιμωρία. Από αυτή την διαδικασία δεν εξαιρείται κανένας, ούτε καν άτομα που συμμετέχουν στην έννομη τάξη. Με αυτόν τον τρόπο η δικαιοσύνη θα μπορέσει να στηρίξει την πολιτεία, ώστε να κινείται πάντα εντός ενός συστήματος με αξίες και αρχές, που αναγνωρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Το άδικο που μπορεί να παραχθεί κατά οποιουδήποτε μέλους της πολιτείας, θα πρέπει να θεωρείτε άδικο προς την ίδια την πολιτεία, αφού, ο πολίτης, αποτελεί κομμάτι της, και κάθε άδικη πράξη εναντίον του επιφέρει αποτελέσματα σε ολόκληρη την πολιτεία.
Γι’ αυτό, λοιπόν, είναι χρέος μας, ο καθένας από εμάς να πάρει θέση απέναντι στο άδικο, προστατεύοντας τους θεσμούς, που με την σειρά τους θα προστατεύσουν τον καθένα από εμάς και κατ’ επέκταση ολόκληρη την πολιτεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια