Αντιδράσεις για τα Ωνάσεια σχολεία: Οι δήθεν “εκπαιδευτικές καινοτομίες” που δημιουργούν μαθητές δύο ταχυτήτων
Γράφει η Αργυρώ Παναγιωτοπούλου
Με αφορμή τη μετατροπή 22 συνολικά Γυμνασίων και Γενικών Λυκείων σε πρότυπα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία (ΔΗΜ.Ω.Σ) πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο Μέγαρο Μαξίμου παρουσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη να υπογράφει τη σχετική σύμβαση σύμπραξης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Ιδρύματος Ωνάση, μη παραλείποντας να τονίσει ότι πηγή έμπνευσης γι’ αυτή την πρωτοβουλία ήταν το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, αλλά και “η ανάγκη να αυξηθούν οι εκπαιδευτικές καινοτομίες”.
Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε λόγο για “περιζήτητα σχολεία” τονίζοντας τη σημασία των ίσων ευκαιριών που θα έχουν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δικτύου των Ωνάσειων Σχολείων αναφέροντας τα εξής : “ Η δημιουργία τους δεν είναι μόνο για να δώσουμε μια ευκαιρία σε χαρισματικά παιδιά να έχουν πρόσβαση σε μια ανώτατη εκπαίδευση αλλά γιατί η καλύτερη δημόσια εκπαίδευση είναι ένα στοίχημα που μπορούμε να κερδίσουμε”.
Τα 10 Γυμνάσια – Λύκεια θα λειτουργήσουν στην περιφέρεια Αττικής και τα υπόλοιπα 12 στις άλλες περιφέρειες της Ελλάδας. Οι μαθητές θα γίνονται δεκτοί κατόπιν εξετάσεων για την Α΄ Γυμνασίου και την Α΄ Λυκείου αντίστοιχα, η φοίτηση θα είναι δωρεάν και οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να αμείβονται κανονικά από το Δημόσιο.
Το βασικό κριτήριο για τις περιοχές λειτουργίας των νεοϊδρυθέντων Γυμνασίων και Λυκείων ήταν η ενίσχυσή τους καθώς επρόκειτο για “ευάλωτες” περιοχές ή πιο κομψά για “περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις” όπως δήλωσε ο υπουργός Παιδείας εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου.
Η τόσο σημαντική αυτή πρωτοβουλία, όπως χαρακτηρίστηκε από όλους τους ομιλητές στο Μέγαρο Μαξίμου, φαίνεται ότι προκάλεσε δυσαρέσκεια στο μαθητικό περιβάλλον, εφόσον λίγες μόνο μέρες μετά την ανακοίνωσή της ξεκίνησε η κατάληψη από τους μαθητές του 6ου Ημερήσιου Γυμνασίου Ευόσμου και του 3ου Ημερήσιου Γενικού Λυκείου Ευόσμου λόγω σοβαρών προβλημάτων που θα προκύψουν στις σχολικές αυτές μονάδες με τη δημιουργία των Ωνάσειων Σχολείων.
Ο Εύοσμος ήταν από τις περιοχές που επελέγησαν στη Θεσσαλονίκη για να υποδεχθούν τα ΔΗΜ.Ω.Σ αλλά, όπως φαίνεται, οι κάτοικοι δεν χάρηκαν ιδιαίτερα με αυτή την επιλογή. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κορδελιού-Ευόσμου κ. Απόστολος Ελευθερίου σε ραδιοφωνική συνέντευξή του εξέφρασε την επιφυλακτικότητά του για το εγχείρημα αυτό στην περιοχή του, που κατά δήλωσή του δεν έπρεπε να θεωρηθεί ευάλωτη.
Το κυριότερο πρόβλημα σύμφωνα με τον κ. Ελευθερίου είναι ότι θα αποκλειστούν αρκετά παιδιά της περιοχής Ευόσμου που δεν θα περάσουν επιτυχώς τις εξετάσεις, ενώ δεν υπάρχουν σχολικές μονάδες σε κοντινές περιοχές για να τα δεχτούν και θα αναγκαστούν, ή να διανύουν τεράστιες αποστάσεις για να συνεχίσουν τη φοίτησή τους με ανάλογο κόστος, ή να τη διακόψουν!
Ας δούμε τι δηλώνει ακριβώς ο κ. Ελευθερίου : “ Η έλλειψη σχολικών μονάδων είναι ένα σοβαρό θέμα. Είδαμε θετικά αυτή την εξέλιξη όμως πρέπει να δημιουργηθούν νέες σχολικές μονάδες. Η κατάληψη των σχολείων αυτή τη στιγμή από τους μαθητές είναι μια αντίδραση ενάντια σε αυτό το θέμα”.
Ενώ ο κ. Πιερρακάκης είπε στην ομιλία του στο Μαξίμου ότι εργάζεται για μια “δημόσια εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς” δεν σκέφτηκε να διαθέσει μερικά από τα 160 εκατομμύρια ευρώ της σημαντικής δωρεάς του Ιδρύματος Ωνάση για την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων, ώστε να μη μείνει κανένα παιδί “αποκλεισμένο” από το Γυμνάσιο ή το Λύκειο της περιοχής του.
Στη δύσκολη κατάσταση της έλλειψης σχολικών κτιρίων στον Εύοσμο έρχεται να προστεθεί και το θέμα των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων όλης της χώρας για τα οποία η Κυριακή Μάλαμα μαζί με τους ανεξάρτητους βουλευτές Αλέξανδρο Αυλωνίτη και Ραλλία Χρηστίδου κατέθεσε κοινοβουλευτική ερώτηση αναδεικνύοντας τη σοβαρότητα των προβλημάτων τους.
Σύμφωνα με τους βουλευτές η κατάσταση έχει γίνει δυσβάσταχτη για γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ η Κυβέρνηση ούτε εξαγγέλλει ούτε προβαίνει σε κάποια ενέργεια για να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες των Σχολείων αυτών.
Οι κτιριακές υποδομές κι ο εξοπλισμός τους είναι ανεπαρκείς και δεν εξυπηρετούν τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της μουσικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, οι υλικοτεχνικές ελλείψεις είναι τεράστιες και τα συγγράμματα παρωχημένα. Οι κενές θέσεις των εκπαιδευτικών, οι δυσκολίες στις μετακινήσεις λόγω χιλιομετρικών αποστάσεων και έλλειψης συνοδών στα σχολικά λεωφορεία που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των μαθητών και αναγκάζουν πολλές οικογένειες να καλύπτουν οι ίδιες το κόστος, συνθέτουν μια εικόνα απαξίωσης για την οποία η κυβέρνηση απλά αδιαφορεί.
Το σοβαρότερο όμως ζήτημα είναι ότι μετά από την ταλαιπωρία που υφίστανται κατά τη διάρκεια της φοίτησης, δεν έχουν στο τέλος ούτε τη δυνατότητα να δουν τις σπουδές τους πιστοποιημένες και αναγνωρισμένες με επαγγελματικά δικαιώματα.
Η συστηματική υποβάθμιση του δημόσιου εκπαιδευτικού μας συστήματος γίνεται ολοένα και πιο εμφανής με τις συνεχείς ελλείψεις σε υποδομές αλλά και σε σχολικές μονάδες, όπως είδαμε στην περίπτωση του Εύοσμου, με ελλείψεις επαρκούς προσωπικού για την κάλυψη των θέσεων και με τους γονείς να σπεύδουν συνεχώς να πληρώνουν από την τσέπη τους τα κενά της “δωρεάν” παιδείας της Ελληνικής μας εκπαίδευσης.
Οι “ίσες ευκαιρίες” στις οποίες αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες, όταν οι δωρεές των Ιδρυμάτων επενδύονται στην αναβάθμιση σε Πρότυπα των ήδη υπαρχόντων σχολείων, όπου θα γίνονται δεκτοί μαθητές κατόπιν εξετάσεων, ενώ οι υπόλοιποι θα ψάχνουν να βρουν σχολείο να πάνε.
Το Πρόγραμμα Ωνάση δημιουργεί εκτός των άλλων και μαθητές δύο ταχυτήτων, αυτούς που θα πηγαίνουν στα καλά και ανακαινισμένα σχολεία με ενισχυμένη εκπαίδευση, κυρίως στον τομέα της καινοτομίας και τους άλλους, δημιουργώντας έτσι διαχωρισμούς ακόμα και μέσα στις μαθητικές κοινότητες, με αφορμή τις σχολικές εγκαταστάσεις που αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου και έχουν χτιστεί με τα χρήματα όλων των πολιτών.
Οι δυσοίωνες προοπτικές και το σκοτεινό δυστοπικό μέλλον που μας περιμένει μπορούν να ανατραπούν, διότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα χωρίς την ανάλογη λύση, αν κάποιος θελήσει να την αναζητήσει.
Πιεσμένη κι εγώ όπως όλοι μας από τις καταστάσεις, αρνούμενη να δεχθώ πράγματα που μας επιβάλλονται και βρίσκονται απέναντι στη λογική μου, έκανα πολύ προσεκτικά την προσωπική μου έρευνα και διαπίστωσα ότι η λύση που αναζητούσα ήταν μάλλον αδύνατον να βρεθεί μέσα στα πλαίσια του πολιτικο-οικονομικού και κοινωνικού συστήματος που έχει επικρατήσει στις μέρες μας.
Χρειάζεται μια ριζική αλλαγή σ΄ όλες τις διοικητικές δομές και ειδικότερα στο θέμα της Παιδείας, ώστε όλα να τεθούν σε δικαιότερη βάση.
Όπως όλοι μας συμφωνούμε, η Παιδεία είναι ο κρισιμότερος και ο πιο νευραλγικός τομέας μιας κοινωνίας που θέλει να κάνει μια νέα αρχή και να στηρίζει το μέλλον της σε δυνατούς και συνειδητοποιημένους πολίτες.
Επειδή η αναβάθμιση της ζωής των πολιτών ξεκινάει από την παιδεία, αν πραγματικά αυτός ήταν ο σκοπός των σημερινών διοικούντων, θα μπορούσαν με μια ορθή διαχείριση των κρατικών εσόδων να διαθέσουν τα χρήματα που απαιτούνται για να υλοποιηθεί ένας εκπαιδευτικός σχεδιασμός που δεν θα έχει ανάγκη τις δήθεν βοηθητικές δωρεές ή χορηγίες ιδιωτικών φορέων για να λειτουργήσει.
Η καραμέλα ότι “λεφτά δεν υπάρχουν” έχει πλέον… λιώσει. Χρήματα υπάρχουν, απλά είναι θέμα πολιτικής βούλησης για το πού και πώς διατίθενται και φυσικά, το αν χάνονται σε διάφορες σκοτεινές διαδρομές και “τσέπες”.
Είναι αυτονόητο λοιπόν- πράγμα που όπως διαπιστώνουμε δεν συμβαίνει- το κράτος να επαγρυπνεί και να μεριμνά διαρκώς για την άρτια εκπαίδευση όλων των παιδιών μας σε ασφαλή σχολικά συγκροτήματα με πλήρη υλικοτεχνικό εξοπλισμό και με ένα εκπαιδευτικό προσωπικό επαρκώς καταρτισμένο για κάθε βαθμίδα και για κάθε τομέα. Και βεβαίως η γνώση πρέπει να προσφέρεται δωρεάν και χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς. Μόνο έτσι θα μπορέσουν όλα τα παιδιά μας να έχουν πραγματικά ίσες ευκαιρίες.
Η πραγματική Παιδεία είναι αυτή που διαμορφώνει το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα των παιδιών μας πάνω σε μια βάση πανανθρώπινων αξιών και αρχών. Είναι αυτή που παρέχει όλα τα εφόδια και τις δυνατότητες σε όλους τους νέους ανεξαιρέτως, ώστε να ανιχνεύσουν, να αναγνωρίσουν και να αναπτύξουν τις δικές τους έμφυτες κλίσεις και ταλέντα. Είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο για να παραχθούν οι αυριανοί πολίτες και να δημιουργούν στην πολιτεία τους με κρίση, επίγνωση και αυτογνωσία.
Είναι ο μόνος δρόμος για να παράξουμε πραγματικό πολιτισμό… κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και 2.500 χρόνια, ακριβώς λόγω της ανύπαρκτης αληθινής Παιδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια