Ανασχηματισμός: Όσες φορές κι αν αλλάξει … ο Μανωλιός, ο ίδιος παραμένει!

 

Γράφει ο Χάρης Δαμίγος

Πριν από αρκετά χρόνια και ειδικά για εμάς που είμαστε πάνω από….. (όσο καταλάβατε), ήταν δύσκολο και σπάνιο να έρθει ένας θίασος να μας επισκεφτεί στη χώρα μας. Όχι θεατρικός, όχι χορευτικός, αλλά θίασος θεάματος, το περίφημο “τσίρκο”. Ποιός όμως ξέρει τι είναι το “τσίρκο” σαν έννοια και τι περιλαμβάνει; Κανείς! Απλά το λέμε κοροϊδευτικά, όταν ένα σύνολο δε μας αρέσει ή δεν αποδίδει αυτά που εμείς θέλουμε. 

Το “τσίρκο” λοιπόν αποτελεί έναν θίασο αποτελούμενο από: ακροβάτες, ταχυδακτυλουργούς, κλόουν και ζώα που δίνουν παραστάσεις. Εμφανίστηκε το 1768 στην Αγγλία και μέσα σε λίγα χρόνια είχε πάει σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Το σημαντικό είναι ότι μετά το 1950 γνώρισαν μια νέα περίοδο ακμής με νέες μορφές χωρίς ζώα, αλλά με έμφαση στα ακροβατικά.

Πάμε τώρα να δούμε πώς επηρέασε αυτή η μορφή θιάσου τη χώρα μας. Ξεκινάμε με κάποια σταθερά όπως: θίασος είναι το σύνολο του κοινοβουλίου της χώρας μας από αρχής του. Εμφανίστηκε σε εμάς για πρώτη φορά το 1831 με την έλευση του βαρόνου μινχάουζεν Όθωνα, ακροβάτες είναι όλοι οι βουλευτές που απαρτίζουν την κάθε βουλή, ταχυδακτυλουργοί είναι οι υπουργοί, κλόουν είναι δικαιωματικά ο εκάστοτε διορισμένος πρωθυπουργός και στα κακόμοιρα τα ζωάκια θα βάλουμε τις κομματικά παραδουλεύτρες, όπως τις λέμε, ή αλλιώς κομματόσκυλα.

Θα κάνω μια μικρή αναφορά στους διακριθέντες όλων των κατηγοριών, οι οποίοι δικαιωματικά κέρδισαν θέση στο πάνθεον της παγκόσμιας κοινότητας του τσίρκου. Θα αναφερθώ στα τελευταία 30 χρόνια, για να μπορούν να μάθουν κι οι νεότεροι. 

Ξεκινάμε με τους ακροβάτες που η ευλυγισία τους είναι μοναδική και που κανείς άλλος δεν μπορεί να έχει θέση εδώ, εκτός του Θεόδωρου Πάγκαλου (πάει αυτός), του Ευάγγελου Βενιζέλου, του Νίκου Φίλη και, για να μην αδικήσουμε και τις γυναίκες, τη μοναδική και άφταστη,  Αλέκα Παπαρήγα. 

Οι ταχυδακτυλουργοί είναι μεγάλη κατηγορία, είναι αυτοί που υποστηρίζουν την ατάκα “δεν είναι αυτό που νομίζεις”  και οι διακριθέντες είναι πολλοί. Θα τολμήσω να βάλω πρώτο τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου που μαγείρεψε τα οικονομικά για να μπούμε στο Ευρώ, μετά τον Γιάννο Παπαντωνίου που μας φλόμωσε με το χρηματιστήριο, ύστερα τον Γιάνννη με 3ν Βαρουφάκη για το κάπιταλ κοντρόλ και από τον γυναικείο κατάλογο, κονταροχτυπιούνται η Άννα μισέλ Ασημακοπούλου, που έφαγε πρόστιμο και το πληρώνουμε εμείς και την ακολουθεί κολλητά η Εύα Καϊλή, που πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη και είπε πολύ σωστά: δεν είναι αυτό που νομίζετε… 

Μεγαλύτερη κόντρα τώρα υπάρχει στους κλόουν που δεν ξέρουμε με ποιον να ξεκινήσουμε…

Θα βάλουμε τα ονόματα με τυχαία σειρά για να μην αδικήσουμε κανέναν, ξεκινώντας με τον Κώστα Σημίτη (πάει κι αυτός) που ευχαρίστησε την Αμερική μετά τα Ίμια, μετά ο Κώστας Καραμανλής που ήταν ο κορυφαίος στην χρήση της παιχνιδομηχανής Playstation, ακολουθεί ο Γιώργος Παπανδρέου που την ώρα που φώναζε ότι “λεφτά υπάρχουν”, πέφτει με το ποδήλατο και το ξεχνάει, έρχεται μετά ο εθνοσωτήρας Τσίπρας που με έναν νόμο θα καταργούσε τα πάντα, αλλά εμείς δεν καταλάβαμε καλά τι εννοούσε και κατάργησε τις αναλήψεις από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να γίνει το μεγαλύτερο ξέπλυμα χρημάτων στον κόσμο, δίνει μετά με μια υπογραφή την Μακεδονία στα Σκόπια και τελειώνουμε με τον περίφημο ακτινολαμπεροφεγγοφωτοστόλιστο Κυριάκο Μητσοτάκη που ό,τι και να γράψουμε, θα είναι λίγο. Ηφαίστεια, παρακολουθήσεις, συγκαλύψεις, κωλοτούμπες και άλλα πολλά στο πρόγραμμα του. Νομίζω ότι η ανάλυση ήταν σε καλό επίπεδο, έτσι ώστε να αποτυπωθεί ότι το τσίρκο της βουλής είναι ένα κι αλλάζουν μόνο οι συντελεστές που το αποτελούν. 

Φτάνουμε λοιπόν στο Μάρτιο του 2025 κι ο διευθυντής-πρόεδρος  του τσίρκου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, αποφασίζει να αλλάξει ορισμένα από τα μέλη της παράστασης, γιατί “δεν τράβαγαν”, προφανώς είχαν κουραστεί κι ο κόσμος τους έριχνε γιούχα. 

Ξεκινάει, κάνοντας αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον Κωστή Χατζηδάκη, χρόνια στο κουρμπέτι, 0 ένσημα εργασίας κανονικής, πολλά ένσημα σαν μέλος τσίρκου. Συνεχίζει με τον Κυριάκο Πιερρακάκη και τον τοποθετεί Υπουργό οικονομικών. Αυτός ανέλαβε να μας φτιάξει τα οικονομικά, αλλά για τα φέσια τα δικά τους που έχουν φτάσει στον ουρανό, ούτε λόγος! Το Υπουργείο Παιδείας πάει στη Σοφία Ζαχαράκη που κάτι πουλάκια τιτιβίζουν, για τον τρόπο που έγινε εκπαιδευτικός και διορίστηκε… Το Υπουργείο Υποδομών αναλαμβάνει ο Χρήστος Δήμας (ούτε ο Κούλης δεν τον ήξερε) με υφυπουργό επί των μεταφορών τον Κυριάκο Κυρανάκη. Ίσως αυτή είναι η καλύτερη τοποθέτηση, αφού ο Κυρανάκης γνωρίζει τις μεταφορές, καθώς δεν έχει αφήσει μικρό κανάλι που να μην έχει πάει να υποστηρίξει το τσίρκο Ν.Δ. Τον έφαγαν οι δρόμοι και δικαιωματικά ανέλαβε τη θέση…

 Στο Υπουργείο Ενέργειας ένας Σταύρος Παπα-δήμας, πιθανώς πρωτοξάδερφος του Παπα-σταύρου, βεβαίως βεβαίως. Στο Υπουργείο Μετανάστευσης τοποθετείται για πρώτη φορά ένας Ινδιάνος απόγονος των απάτσι. Το ινδιάνικο όνομά του είναι: “καθιστό τσεκούρι”, στη γλώσσα μας, Μάκης Βορίδης και στα μάγκικα, Μάκης ο τσεκουράτος. 

Οι παράγοντες του θιάσου, τις αλλαγές αυτές τις ονομάζουν “ανασχηματισμό”, ενώ εγώ, επιμένω  ότι είναι ανασύσταση. Ανασυστάθηκε δηλαδή η δομή του τσίρκου, έτσι ώστε να ξαναγυρίσει ο κόσμος και να δει τα νέα ταλέντα που θα αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Αυτοί δε που προσφέρουν θέαμα, μούτζωμα και άφθονο γέλιο, δεν αλλάζουν πόστα. Πώς θα αλλάξει πόστο, ας πούμε, ο ιδρυτής της παγκόσμιας ημέρας υπόκλισης (Γεραπετρίτης) ή ο αβορίγινας ακαταλαβίστικος φύλαρχος υπουργός υγείας (Γεωργιάδης Άδωνις). Μέχρι και το στοίχημα, τους έδινε μικρή απόδοση απομάκρυνσης!! 

Εδώ αγαπητοί φίλοι και φίλες, συμβαίνει το εξής περίεργο. Μαθαίναμε, ακούγαμε από διάφορες πηγές, ότι στις ανασυστάσεις ή στους ανασχηματισμούς – όπως θέλετε πείτε το -γίνονταν σφαγές μεταξύ των υποψηφίων για μια θέση. Το ράψιμο σε ταγιέρ και κοστούμια πήγαινε σύννεφο. Το δε μαλλί των γυναικών, στην πένα και των ανδρών το κούρεμα, από τον περίφημο κουρέα της Σεβίλλης. 

Τώρα βλέπουμε κάτι άγνωστα άτομα που πήραν κάποιες θέσεις και με οδηγεί στην σκέψη ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. Δεν μπορεί να γίνονται προτάσεις για τέτοιες θέσεις κι αυτοί που κάποτε χτυπιόντουσαν, να ρίχνουν πόρτα ή χυλοπίτα. 

Κάτι συμβαίνει που πάλι δεν το γνωρίζει ο κόσμος και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: “άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς”. Κινήσεις απελπισίας της διεύθυνσης του τσίρκου, στην απέλπιδα προσπάθεια της, να αλλάξει το κλίμα και να αυξήσουν τα εισιτήρια της παράστασης.

Στην πραγματικότητα όμως, η νέα σύνθεση, δε μας δίνει καμία ελπίδα βελτίωσης της τωρινής κατάστασης. Το πιθανότερο είναι ότι οι νέοι υπάλληλοι του τσίρκου, θα κάνουν λάθη στην εκτέλεση του προγράμματος, αλλά αυτοί έχουν δίχτυ προστασίας όταν πέσουν, σε αντίθεση με εμάς, που όταν μας ρίχνουν, μετά μας παίρνει και μας σηκώνει!! 

Από το 2019 μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετές αλλαγές προσώπων στο πρόγραμμα της επιχείρησης, αλλά όλες είχαν το ίδιο αποτέλεσμα…το 0. 

Η κοινωνία να υποφέρει όλο και περισσότερο, ανίκανη πλέον να αντιδράσει. Τα δε υπόλοιπα (κόμματα) μέλη της παράστασης δεν κάνουν το παραμικρό, έτσι ώστε να αλλάξουν τις επιλογές και τη διαχείριση αυτής της παράστασης, άρα συναποδέχονται τις επιλογές αυτές και συνεχίζουν ακάθεκτοι και αγκαλιασμένοι, αδιαφορώντας για το κοινό καλό και που είναι και δικοί τους μέσα στους παθόντες. 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, το χιούμορ έλαβε τέλος και πάμε στη σκληρή πραγματικότητα. 

Όλοι μας αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά μας, λόγω της ακρίβειας, λόγω των φόρων φόρων φόρων και λόγω της ανύπαρκτης στρατηγικής για την κοινωνική ευημερία του πολίτη. Για τη δε εξωτερική πολιτική, γελάνε και τα ζώα του τσίρκου μόλις το ακούνε. Η εθνική κυριαρχία έχει πάει περίπατο και τα όρια μας με τους απέναντι γείτονες, κοντεύουν να φτάσουν έξω από το σπίτι μας!! Όσο για τις μεταναστευτικές ροές, συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό, μέχρι να φύγουμε εμείς και να έρθουν άλλοι στην θέση μας.

Αυτό που μένει να δούμε τώρα -και νομίζω θα γίνει σύντομα- είναι να βγει στο φως ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετούν τα νέα άτομα της παράστασης. Άλλη μια απόδειξη του ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και το καράβι πάει μόνο του, είναι ότι με το καλημέρα, παραιτήθηκαν 2 άτομα, αν δεν κάνω λάθος, γιατί είχαν κάποιες ατασθαλίες στο βιογραφικό τους. Κι εμείς όμως να πέσουμε να τους φάμε! Δηλαδή τι έκαναν; Μια χρηματοδοσούλα είχε πάρει ο ένας, μπλεγμένος ο άλλος σε λίστες, σε φοροδιαφυγή, απλά καθημερινά πράγματα που συμβαίνουν στον καθένα μας.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι: κανένας ανασχηματισμός ή ανασύσταση δεν μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες όσο την χώρα μας τη διοικούν τα κόμματα που στόχο έχουν να προωθούν τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα και όχι τα δικά μας. Με τις εκλογές δε, επιτυγχάνουν να κρατούν τη θέση τους στην άθλια παράσταση, σε ρόλο μόνιμου κομπάρσου. 

Η λύση θα ξαναγράψω είναι μια: Να φτιαχτεί η πολιτεία από ενεργούς πολίτες που αυτοί θα κάνουν πολιτική και θα εξυπηρετούν τα συλλογικά συμφέροντα της χώρας μας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την Ελλήνων Συνέλευσις και για να καταλάβετε τι εννοώ, σας παραθέτω ένα κομμάτι της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Πολιτικού Φορέα που ιδρύθηκε από πολίτες, την οποία μπορείτε να την βρείτε ολόκληρη στο διαδίκτυο.

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

“….Η κύρια σταθερά και υπεύθυνη συνιστώσα του Καθεστώτος διαχρονικά από το 1832 μέχρι και σήμερα παραμένει η κομματοκρατία. Από τότε μέχρι σήμερα τα κόμματα είναι υπεύθυνα για τα δεινά του Ελληνικού Έθνους επειδή διαίρεσαν, κομμάτιασαν και διέλυσαν την κοινωνία μας.

Είναι υπεύθυνα γιατί όχι μόνο δεν έκαναν ποτέ το καθήκον τους για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων των Ελλήνων Πολιτών αλλά δημιούργησαν και το περιβάλλον για την επιβολή των συνθηκών αιχμαλωσίας δέσμευσης και υποταγής σε Ανθελληνικά Κέντρα…”

ΠΗΓΗ