Η Τουρκία επιβάλλει στο πεδίο τη «Γαλάζια Πατρίδα»

Μια στρατηγική χωρίς αυταπάτες

Η Τουρκία δεν κρύβει τις προθέσεις της. Εδώ και χρόνια, με σχέδιο και συνέπεια, προωθεί το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» – ένα αναθεωρητικό αφήγημα που επιχειρεί να ανατρέψει το ισχύον καθεστώς στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως το κάνει όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις, ενέργειες.
Απέναντι σε αυτή την ενεργητική στρατηγική, η Ελλάδα φαίνεται εγκλωβισμένη σε έναν κύκλο παθητικότητας, ρητορικής διαμαρτυρίας και ελπίδας για ευρωπαϊκή ή διεθνή στήριξη που —όπως δείχνει η πραγματικότητα— είτε καθυστερεί, είτε δεν έρχεται ποτέ.

Το Καστελόριζο: Μια κόκκινη γραμμή που ξεθωριάζει

Το Καστελόριζο δεν είναι απλώς ένα μικρό ακριτικό νησί. Είναι κομβικής σημασίας για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ύπαρξή του επιτρέπει στην Ελλάδα να διεκδικεί θαλάσσιες ζώνες που ανακόπτουν τα τουρκικά επεκτατικά σχέδια και ακυρώνουν στην πράξη τη γεωπολιτική «γέφυρα» που επιδιώκει η Άγκυρα με τη Λιβύη μέσω του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.

Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία στοχεύει διαρκώς στην απομόνωση του Καστελόριζου — τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο της διεθνούς διπλωματικής νομιμοποίησης.

Με την αποστολή ερευνητικών πλοίων, την παρουσία πολεμικών σκαφών, ακόμα και με UAV ( σημαίνει μη επανδρωμένο αεροσκάφος) που πετούν ανενόχλητα πάνω από ελληνικά νησιά, η Άγκυρα δείχνει αποφασισμένη να επιβάλλει τη δική της «πραγματικότητα». Και μέχρι στιγμής, σε μεγάλο βαθμό, το καταφέρνει.

Αντίσταση ή αποδοχή;

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας, περιορίζεται εδώ και χρόνια σε φραστικές καταδίκες, ρηματικές διακοινώσεις, και επίκληση του Διεθνούς Δικαίου. Όλα αυτά είναι αναγκαία εργαλεία, αλλά όχι επαρκή όταν δεν συνοδεύονται από ουσιαστική αποτροπή και πολιτική βούληση για δράση.

Η στρατηγική του «κατευνασμού» ή της διαρκούς αναμονής δημιουργεί τετελεσμένα υπέρ του αντιπάλου. Όταν η Τουρκία μιλά με NAVTEX, πλοία και γεωτρήσεις, δεν μπορούμε να απαντάμε μόνο με σημείωμα ή έγγραφο που διακινείται ανεπίσημα σε περιορισμένο κοινό και δεν ανακοινώνεται ούτε κοινοποιείται σε τρίτους και δηλώσεις σε δημοσιογράφους.

Το διακύβευμα δεν είναι θεωρητικό

Η αποδυνάμωση της εθνικής παρουσίας γύρω από το Καστελόριζο δεν είναι μια αφηρημένη έννοια ή ένα διπλωματικό παίγνιο. Αν αυτή η πορεία συνεχιστεί, δεν μιλάμε απλώς για υποχώρηση. Μιλάμε για την απώλεια ενός κρίσιμου κομματιού της εθνικής μας παρουσίας και —σε βάθος χρόνου— για σταδιακή εκχώρηση δικαιωμάτων που θεμελιώνονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο: Θα υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα με συνέπεια και θάρρος, ή θα αφεθούμε στη λογική της «διαχείρισης κρίσεων» μέχρι να χάσουμε το δικαίωμα να διαπραγματευόμαστε;

Συμπερασματικά Η «Γαλάζια Πατρίδα» δεν είναι πια απλώς ένα σχέδιο. Είναι μια πολιτική που εφαρμόζεται βήμα-βήμα. Η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει αυτή την πραγματικότητα χωρίς αυταπάτες.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ.

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΣΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ.

Με βάση συμφωνίες που έχουν υπογραφεί, αλλά και με βάση πλήρη επήρεια όλων των ελληνικών νησιών, σύμφωνα με το διεθνές νομικό πλαίσιο ο επίσημος χάρτης είναι αυτός.