ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ..ΨΩΜΑΚΙ; ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΚΑΡΑΒΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ!

Τεράστιο το έλλειμμα σε μαλακό σιτάρι

Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι δεν θα πούμε φέτος το ψωμί- ψωμάκι; Οι αρμόδιοι επικοινωνιακά μας βομβαρδίζουν πως δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά ουκρανικό και ρώσικο σιτάρι δεν πρόκειται να εισάγουμε. Το έλλειμμά μας (που κάθε χρόνο το καλύπταμε κυρίως από τις δύο εμπόλεμες χώρες) είναι περί τους 700.000 τόνους αφού έχουμε κατανάλωση ετησίως κοντά στο 1 εκατομμύριο τόνους μαλακού σίτου για την παραγωγή ψωμιού λευκού και αρτοσκευασμάτων που βασίζονται στο αλεύρι από μαλακό σιτάρι, ενώ παράγουμε 250.000 με 300.000 τόνους .

Του Γιάννη Κολλάτου

Ο ΟΗΕ κάνει έκκληση να απελευθερωθούν 400.000 τόνοι σιτηρών που παραμένουν εγκλωβισμένοι λόγω του πολέμου σε καράβια και αποθήκες στο λιμάνι της Οδησσού, ενώ δημοσιεύματα κάνουν λόγο για κατάσχεση ουκρανικών σιτηρών από τη Ρωσία, ακόμη και τρακτέρ.
Μαλακό σιτάρι από ΗΠΑ, Καναδά και Αργεντινή κρίνεται ασύμφορο λόγω του υψηλού κόστους μεταφοράς, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Γαλλία) που μας προμηθεύουν το κάνουν με το σταγονόμετρο, παρά τις πιέσεις για ενιαία αντιμετώπιση την επισιτιστικής κρίσης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κομισιόν.
Η λογική λέει ότι δεν θα πεινάσουμε, αλλά θα πληρώσουμε ωστόσο πανάκριβα τη φρατζόλα…

Οι κομματικές νομενκλατούρες εντωμεταξύ κάνουν συνέδρια και οι κυβερνώντες λόμπιγκ για να μοιράσουν κρατικές θέσεις, ενώ οι αντιπολιτευόμενοι σχεδιασμούς για το πώς θα τις μοιράσουν, όταν έρθουν ξανά στην εξουσία. Και φυσικά οι πολλοί σπεύδουν για τη νομή των 70 δις ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης

Και οι πολίτες τρέμουν στην ιδέα ότι η ακρίβεια κρίνεται και από το κόστος του ψωμιού. Και φυσικά οι πόροι του Ταμείου που κατευθύνονται στη γεωργία είναι ελάχιστοι (μόλις 3 από τα 70 δις). Και όμως θα έφταναν περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ για να αυξηθούν οι καλλιεργούμενες με μαλακό σιτάρι εκτάσεις από τα 1,2 εκατομμύρια στρέμματα αν όχι στα 7 που ήταν προ 40 ετών, τουλάχιστο στα 5 εκατομμύρια. Σε εκτάσεις ξερικές που έχουν εγκαταλειφτεί ή ενοικιαστεί για πάρκα φωτοβολταϊκών. Και το ΥΠΑΑΤ να δίνει συνδεδεμένες για τους ελαιούχους σπόρους για την παραγωγή βιοντίζελ… Τα βιοκαύσιμα όμως μπορεί να εξελιχτούν σε «Αρμαγεδδώνα του υποσιτισμού» για τον πλανήτη, όπως αναφέραμε σε παλιότερο σημείωμά μας, με επαρκή αιτιολόγηση ( 1 λίτρο βιοκαυσίμου για να παραχθεί απαιτεί 1,2 λίτρα συμβατικού σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου Κορνέλ).

Όσο για τον ΟΗΕ φοβάται νέες «καραβιές προσφύγων» από την Αφρική, όπου εκεί το στάρι είναι είδος επιβίωσης. Και που θα έρθουν αυτοί; Πρώτος σταθμός φυσικά είναι οι χώρες της μεσογειακής Ευρώπης (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, νότια Γαλλία).
Ο ομότιμος καθηγητής της Γεωπονικής Φάνης Γέμτος μας θύμισε στο «Μαγκαζίνο της Θεσσαλίας» ότι όταν είχαμε πάλι άνοδο των σιτηρών το 2008 αυτό σήμανε εξεγέρσεις και ήρθε η «αραβική άνοιξη» στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και μπορεί να μην πεινάσουμε ως χ΄ωρα, αλλά οι λαΊκές οικογένειες οι μισθοσυντήρητοι και οι συνταξιούχοι θα έχουν θέμα με την ακρίβεια στο ψωμί σε λίγους μήνες…

ΥΓ. Μιας και ο λόγος για το Ταμείο Ανάκαμψης που επονομάστηκε και «νέο σχέδιο Μάρσαλ», όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974»ο Βασίλης Ραφαηλίδης, έγραφε ο ανταποκριτής της «Ουάσιγκτον Ποστ» Τζον Χάρισον στην αναφορά του το 1948 (αναδημοσιεύτηκε στο «Ελεύθερο ΒΗΜΑ» το 1952)  αναφερόμενος στο σχέδιο Μάρσαλ ότι:

«πρέπει να καμφθεί ο αληθώς αρπακτικός εγωισμός 50 οικογενειών εργολάβων, βιομηχάνων και μεγαλοεισαγωγέων οίτινες αφού απομυζούν τα χρήματαα του σχεδίου Μάρσαλ, βάζουν τη βενζίνη στις λιμουζίνες των, την προοριζόμενην δια τα τρακτέρ των αγροτών, που θα πρέπει να καλλιεργήσουν για να μην πεινά ο λαός και πηγαίνουν βόλτας εις το Σούνιον!»

ΠΗΓΗ