Αναζήτηση Νέων Νόμων Για Διασφάλιση Δικαίου (6,5 χρόνια μετά το Μάτι)

 

Του Πέτρου Ιακώβου

Στο 23 Ιουλίου 2018, μετά από ξέσπασμα φωτιάς, η οποία εξαπλώθηκε με μεγάλη ταχύτητα, λόγω καταβατικού ανέμου που σάρωσε τον παραλιακό παραθεριστικό οικισμό στο Μάτι της Αττικής, παγιδευτήκαν εκατοντάδες κάτοικοι και παραθεριστές, σε μία αδιέξοδη πρακτικά περιοχή.

Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν, πέρα από τις τεράστιες υλικές καταστροφές της δασώδους πευκόφυτης περιοχής, των ζώων, των αυτοκινήτων και των σπιτιών, να χάσουν την ζωή τους 104 άνθρωποι και να καταστούν βαριά εγκαυματίες και άλλοι 57 ακόμη.

Στη πρωτόδικη δίκη που ακολούθησε μετά από 6,5 περίπου χρόνια, στις 29 Απριλίου 2024, παραπέμφθηκαν συνολικά 21 κατηγορούμενοι, από τους οποίους κρίθηκαν ένοχοι 6 από αυτούς, με ποινές οι οποίες ήταν εξαγοράσιμες και στην συνέχεια οι ένοχοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

Οι υπόλοιποι 15 από τους κατηγορουμένους αθωώθηκαν.

Η δικαστική αυτή απόφαση προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις, από τους συγγενείς των θυμάτων ακόμη και στην αίθουσα του δικαστηρίου. 

Στις 12 Μαρτίου 2025, εφτά χρόνια μετά την τραγωδία στο μάτι, εξελίσσεται στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο για τους 21 κατηγορούμενους της φωτιάς στο Μάτι και η εισαγγελέας της έδρας κα. Σταματίνα Περιμένη, πρότεινε την ενοχή για 12 άτομα  και την απαλλαγή για τους υπόλοιπους 9.

Στις 13 Μαρτίου 2025, μία μέρα μετά την πρόταση της εισαγγελέως, μία από τους συνηγόρους των οικογενειών των θυμάτων στο Μάτι, δήλωσε στην εκπομπή «ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ» του ΕΡΤNews ότι η τραγωδία στο Μάτι «στην συνείδηση όλων είναι κακούργημα και η δίκη θα έπρεπε να εκδικάζεται ενώπιον του  ΜΟΔ (Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο) και όχι σε Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων σε δεύτερο βαθμό». Συνέχισε λέγοντας ότι «το γεγονός ότι έχουμε έρθει σε αυτό το σημείο  και λέμε ότι για να μην παραγραφεί, ας προχωρήσουμε έτσι και τουλάχιστον ας επιβληθούν σοβαρές ποινές, αρμόζουσες ποινές σε μία τέτοια εθνική τραγωδία, είναι στις κακές γραμμές της ιστορίας της δικαιοσύνης. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που ούτε οι συγγενείς των θυμάτων, ούτε οι πολυτραυματίες – πολυεγκαυματίες που έχουν μείνει πίσω, νιώθουν δικαίωση».

Τέλος συμπλήρωσε ότι όσοι έχουν προσφύγει σε διοικητικά δικαστήρια, επτά χρόνια μετά, δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί και ταλαιπωρούνται με την στέγη τους και την υγεία τους σε ότι αφορά τα εγκαύματα που έχουν υποστεί.

Το γεγονός ότι επί 7 χρόνια, μετά την τραγωδία στο Μάτι, οι συγγενείς των θυμάτων και οι τραυματίες, ψάχνουν τη δικαίωση, παλεύοντας με τον χρόνο για να μην παραγραφούν τα αδικήματα των ενόχων, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να επουλώσουν τις πληγές τους, δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπο των κυβερνήσεων όλων των ειδών των κομμάτων που έχουν έδρες στο κοινοβούλιο και που ανήκουν σε όλων των ειδών τις παρατάξεις και των χρωμάτων, δεξιών, αριστερών, κεντρώων, μπλε, πράσινων, ροζ, κόκκινων κ.α..

Όλο αυτό το συνονθύλευμα, χωρίς να έχει συνείδηση, ψηφίζει ακατάπαυστα μαύρους νεκρούς νόμους, εναντίον των ανθρώπων της χώρας μας, οι οποίοι όσο και να ψάξουμε, δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που τους έχουν νομοθετήσει. 

Οι Έλληνες πολίτες είμαστε συνεχώς στο ίδιο έργο θεατές να μετράμε αδιάκοπα νεκρούς. 24 οι νεκροί στη Μάνδρα από πλημμύρες, 104 οι νεκροί στο Μάτι από φωτιά, 57 οι νεκροί στα Τέμπη από σύγκρουση τρένων.

Ας μην αναφέρουμε τους νεκρούς από τα καθημερινά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, ούτε τους απελπισμένους αυτόχειρες, ούτε τόσους άλλους νεκρούς, από εγκλήματα στα οποία την αποκλειστική ευθύνη την έχει η απάνθρωπη κομματοκρατία.  

Στην χώρα μας δεν υπάρχει καμία διασφάλιση του Δικαίου, με αποτέλεσμα ο Έλληνας πολίτης να βιώνει το άδικο ξανά και ξανά, περιμένοντας να είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα.

Σήμερα στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη μας, υπάρχουν εκατομμύρια καθεστωτικοί νόμοι που έχουν συνταχθεί και στηθεί μόνο και μόνο για να ενεργούν κατά των ανθρώπων.

Είναι νεκροί και μαύροι νόμοι που ο κάθε ένας έχει δεκάδες σελίδες, δεκάδες άρθρα και εκατοντάδες παραγράφους, σε ένα δαιδαλώδες σύστημα που ο ένας νόμος να συμπληρώνει ή να αναιρεί τον άλλον, σε μία πραγματικά χαοτική διαδικασία. 

Δεν υπάρχει πουθενά κανένας νόμος που να ασφαλίζει το δίκαιο. 

Όλοι αυτοί οι νόμοι μαζί, στο σύνολό τους, προβάλλουν το αποστατικό, άρρωστο περιβάλλον της κατάπτωσης που βιώνουμε όλοι οι άνθρωποι σήμερα, όπου με την λειτουργία τους παράγουν άδικο, αθωώνοντας άδικους ανθρώπους και άδικες πράξεις και καταδικάζουν δίκαιες πράξεις και ανθρώπους που δεν έχουν παράξει άδικο.

Μελετώντας το βιβλίο «https://www.aitherikigrafi.gr/33-protokolla-2-nomoi» που έχει γράψει ο κ. Αρτέμης Σώρρας, διαπιστώσαμε ότι  υπάρχει το δημιουργικό πλαίσιο που ταυτίζεται με τον τίτλο του βιβλίου, ώστε ένας νομοθέτης που θα το γνωρίζει στην ακρίβεια του, να μπορέσει να δημιουργήσει δίκαιους νόμους, οι οποίοι να ταυτίζονται με την φυσιολογία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.

Μέσα σε αυτό το δημιουργικό πλαίσιο υπάρχει ο 1^ος νόμος της ασφάλειας του Δικαίου.

Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, το δίκαιο και η αλήθεια του ασφαλίζεται από νομοθέτες, οι οποίοι αποτελούν την πρωταρχική αρχή που νομοθετεί τους νόμους, μόνο εφόσον έχουν την απόλυτη γνώση των Αξιών, των Αρχών και των νόμων του Ελλάνιου Αξιακού συστήματος.

Οι νόμοι που θα νομοθετούνται πρέπει να είναι απόλυτοι, με αλήθεια, αυστηροί, λιτοί, ορθοί με ολοκληρωμένη την έννοια της ολότητάς τους και μόνο αυτό, χωρίς περιττές λέξεις και δευτερεύουσες έννοιες.

Θα εννοούν και θα είναι μόνο αυτό που είναι αυστηρά και απόλυτα, και θα προβάλλουν συνεχώς την αλήθεια του δικαίου τους.

 

ΠΗΓΗ